قهر

میگن قهر بده

با هم قهر نکنید

آشتی کنید

دوست باشید

بعدم از دین حکم میارن آدمو عذاب وجدانی کنن

بدجنسای سوء استفاده‌گر


ولی من نمی‌فهمم چطوری

باید با آدمی دوست باشم

که همه‌ش میره رو اعصابم

خودخواهه و فقط براش این مهمه

که خودش خوشحال باشه

وقتی ناراحتم می‌کنه ی ببخشید نمیگه

فوقش با کلی ریش سفیدی دیگران

عذرخواهی کنه با طلبکاری

میگه ببخشید حالا مگه چی شده؟

درسته دین گفته قطع ارتباط نکنید و این حرفها 

ولی از اون سمتم حد گذاشته براش

که چقدر در ارتباط باشید

با کی دوست باشید

مواظب باشید همنشین‌تون کیه؟!

نه به دیگران آسیب بزنید

نه آسیب ببینید

این که دیگه آیه قرآنه

امیدوارم خودم ازین مدل آدمای طلبکار و پرتوقع نشم