نباید

نباید به جای درس گرفتن از اشتباهاتم در حس قربانی بودن غرق می شدم.

نباید به جای رها کردن و کم کردن ضرر ادامه می‌دادم و بیشتر ضرر می‌کردم.

نباید زمان استقامت، تلاش را رها می‌کردم.

نباید برای رضای دیگران، آنقدر خودم را تغییر می‌دادم که دیگر چیزی از من باقی نماند.

نباید همه‌ی افراد را به یک چشم می‌دیدم.

نباید برای آنچه خارج از اختیارم است، خودخوری می‌کردم.

نباید برای چیزی که ارزشش را نداشت وقت و انرژی صرف می‌کردم.

نباید به وقت سکوت صحبت و به وقت صحبت سکوت می‌کردم.

نباید برای هر چیز کوچکی از احساساتم خرج می کردم.

نباید به آنان که نباید اهمیت می‌دادم.

نباید به بی‌ارادگی عادت می‌کردم.

نباید این نباید ها را فراموش کنم و دوباره اشتباهات قدیمی را تکرار کنم.